Na het verlies van haar zoon twee jaar eerder, hoorde een vrouw iemand op een heldere ochtend op haar deur kloppen en haar “mam” noemen. 12:00 uur.
Dat was het exacte tijdstip waarop Jane en Shawn Wiley hun enige kind John verloren.
Hij was direct van school naar het ziekenhuis gebracht nadat hij door meerdere bijen was gestoken en het niet overleefde!
Die tragedie schudde het echtpaar door elkaar en het duurde bijna een jaar voordat ze zijn kamer opruimden. Zelfs toen kreeg Jane tranen in haar ogen telkens als het onderwerp ter sprake kwam.
Haar man verging het beter, maar ook hij verloor een deel van zichzelf door verdriet. Twee jaar na het vreselijke incident hoorde Jane iemand op de deur kloppen, en toen ze vroeg wie het was, hoorde ze de stem van een kind zeggen: ‘Mam, ik ben het.’
Ze opende de deur en zag een envelop geadresseerd aan haar en Shawn. Bij het openen ervan vond ze een briefje met een adres: 813 Atwood Ave. Ze werd wakker en realiseerde zich dat het allemaal een droom was, maar ze schreef het adres op om redenen die ze niet kon verklaren.
De volgende dag ging ze boodschappen doen en was druk bezig toen ze een grote flyer zag die reclame maakte voor een kinderkledingwinkel. En onderaan stond het adres uit haar droom: 813 Atwood Ave.
Ze ging naar huis om haar man te vertellen over haar ontmoeting omdat het adres haar zo bekend voorkwam.
Uiteindelijk kwamen ze erachter dat het adres een weeshuis was met pleegkinderen en leerden ze over de kinderen die daar woonden. Jane merkte een kind in het bijzonder op en reed de volgende dag om hem te ontmoeten.
Ze ontdekten dat zijn naam Simon was en dat hij bij een auto-ongeluk met zijn ouders was omgekomen.
Hij had autisme en vond het moeilijk om met andere mensen te communiceren, behalve met zijn denkbeeldige vriend. Simon wilde altijd zelf zijn ouders kiezen en toen hij Shawn en Jane zag, wist hij dat zij de juiste waren.
‘Mijn vriend gelooft dat jullie aardige mensen zijn en hij wil niet dat jullie langer alleen zijn,’ voegde Simon eraan toe terwijl hij naar hen opkeek.
Hij verhuisde naar John’s kamer en werd lid van de familie toen ze besloten hem te adopteren.
Op een bepaalde manier kwam Jane’s droom echt uit. Op een dag was er een klop op de deur en een kind dat zei: ‘Mam, ik ben het.’ En het was haar zoon Simon die thuiskwam van school.