Met een mix van nervositeit en vastberadenheid die in haar blik schitterde, betrad het jonge meisje aarzelend het stralende spotlight.
De megaster reikte haar het microfoon aan met een zachte vraag: “Ken je ‘You Raise Me Up’?”
Een golf van gejuich overspoelde de arena en kondigde het betoverende moment aan dat zich zou ontvouwen.
Moed puttend uit de diepten van haar wezen, knikte het meisje voorzichtig, haar stem zo zacht als een fluistering en toch zo krachtig als een symfonie, vulde ze de ruimte van de arena met de eerste tonen van de geliefde melodie.
Op dat moment ging er een collectieve zucht van ontzag door de menigte – een samensmelting van verbazing en respect, die het buitengewone talent bewonderde dat in zo’n tere omgeving huisde.